Οι αλλαγές του ασφαλιστικού «τοπίου»

Του Γιάννη Βερμισσώ

Νέα πράγματα ακούγονται στην αγορά. Καινοτομίες, δοκιμές,  πειραματισμοί καινούργιες προσπάθειες με παλιό, νέο ή ελαφρώς ανανεωμένο ένδυμα. Όλα δείχνουν ότι το «παλιό», το γνωστό, το δοκιμασμένο και αποδοτικό έως σήμερα, αντιμετωπίζει την εισβολή νέων στοιχείων, νέων διαδικασιών, διαφορετικών από το παρελθόν καταστάσεων. Το θεσμικό πλαίσιο από την μία ισχυροποιείται και γίνεται –κατά την άποψή μας- υπερ-ρυθμιστικό και στριφνό στην εφαρμογή του  βάζοντας στην υπάρχουσα διάρθρωση της αγοράς «τα δύο πόδια σε ένα παπούτσι». Εταιρείες και διαμεσολάβηση καλούνται να εφαρμόσουν διαδικασίες, κανόνες, να τηρήσουν υποχρεώσεις και σαν να μην έφθαναν όλα αυτά στην ελληνική περίπτωση πρέπει να πληρώσουν και πολλά στο κράτος.

Από την άλλη όμως η νομοθεσία και η εξέλιξη της τεχνολογία ανοίγει παράθυρα: σε νέες μεθόδους πωλήσεων, σε καινούργιες καταστάσεις προώθησης των προϊόντων και γενικά σε αλλαγές που έρχονται με άγουρη εμπειρία στην εφαρμογή τους αλλά με τον αέρα του φρέσκου. Βλέπουμε λοιπόν ότι από την μία των γνωστά περιχαρακώνονται και δυσκολεύουν και τα νέα κινούνται ευέλικτα και ιντερνετικά…   

Το συμπέρασμα είναι πώς η ασφαλιστική αγορά αλλάζει.  Κανείς δε μπορεί να πει  το αντίθετο. Οι αλλαγές αυτές πιθανόν να μην προσδιορίζονται εύκολα καθώς ακόμα όπως προείπαμε είναι άγουρες, αδοκίμαστες και ενέχουν τα στοιχεία πειραματισμού. Ωστόσο αυτό που προσδιορίζεται είναι πώς συνοδεύονται από μεταβολές που για κάποιους είναι βλαπτικές, για άλλους προκλητικές και για μια τρίτη ματιά απλώς αλλαγές. Μπορεί να εναντιωθεί κανείς στην εξέλιξη ; Όχι εάν γίνεται με κανόνες. Μπορεί να ανακοπεί η ροή των πραγμάτων; Όχι εφόσον υπάρχει ελευθερία και δημοκρατία.

Συνεπώς το μείζον είναι να διασφαλιστεί το πλαίσιο που θα επιβάλλει το σεβασμό στις αλλαγές, θα συνδράμει στην μετάβαση του παλιού στο νέο καθεστώς και κυρίως δε θα «πετάει» εκτός ανθρώπους, κλάδους, και καταστάσεις.

Οι αλλαγές δε μπορεί να διακρίνονται από αυταρχικές βιαιότητες που μόνο αντιδράσεις δημιουργούν και παρακωλύουν την πρόοδο και τον εκσυγχρονισμό.