Μελλοντολογίες και ευσεβείς προσδοκίες που αναζητούν αντίκρισμα

του Γιάννη Βερμισσώ

Όλα είναι έτοιμα. Και οι οραματιστές προετοιμασμένοι. Και οι υποδομές υπάρχουν. Όλα τείνουν να μοιάζουν ιδανικά στο επίπεδο οργάνωσης όσων μιλούν και περιμένουν την επιχειρηματική άνοιξη όπως σχετικά συμβαίνει στην αγορά ιδιωτικής ασφάλισης. Ευμεγέθεις εταιρείες (μετά και τις πρόσφατες αλλά και παλαιότερες συγχωνεύσεις) αλλά και μικρότερες με τα πλεονεκτήματα της ευελιξίας. Ιδέες εξίσου πολλές και επάρκεια προϊοντική. Πράγματι ο κλάδος επιδεικνύει αξιοσημείωτη ετοιμότητα η οποία όμως για να φανεί στη πράξη και να αποτυπωθεί στην πραγματικότητα θα πρέπει και το περιβάλλον να εξελιχθεί ανάλογα τόσο σε επίπεδο θεσμικό, οικονομικό, λειτουργικό όσο και σε κοινωνικό.  Διότι όπως η βροχή δε περνά το αδιάβροχο έτσι και η πρόοδος, η ιδανική εξέλιξη, η εκτιμώμενη ανάπτυξη δεν έρχονται εάν δεν αναπτυχθεί και η ανάλογη ζήτηση. Εάν δε φύγουν οι αγκυλώσεις, οι προκαταλήψεις, δε βελτιωθεί η εικόνα της ιδιωτικής ασφάλισης, δεν επιτευχθεί η σωστή ενημέρωση των πολιτών και φυσικά εάν δεν αποφασιστεί το “άνοιγμα” μιας πόρτας από το κράτος τότε η προετοιμασία και όλα τα καλά της αγοράς θα παραμείνουν επί χάρτου. Και είναι γνωστή αυτή η κατάσταση για την ελληνική πραγματικότητα. Η “εικονικότητα”, οι προσομοιώσεις, οι “εργαστηριακές” προσεγγίσεις – παρουσιάσεις, ορθές και πολλές, αλλά εξαντλήθηκαν.  Τώρα η προσπάθεια όλων, κράτους και ιδιωτών, μονάδων ή συλλογικών παρουσιών, πρέπει να μετατοπιστεί σε άλλα επίπεδα και πρακτικές ώστε όλη η μικρή οθόνη να περάσει στα επιδιωκόμενα μεγαλύτερα πλαίσια και οι προσδοκίες να βγουν αληθινές. Ας ξεκινήσουμε με την παραδοχή ότι πάει ο παλιός ο χρόνος…

ΥΓ: Καλή χρονιά να είναι το 2022 με πιο πνευματικές, ποιοτικές, επαγωγικές, και ενταγμένες στην κοινωνία συμπεριφορές και πρακτικές για όλους και από όλους.