Οι υποχρεωτικές ασφαλίσεις.. και η συνεισφορά τους στην πρόοδο της κοινωνίας

του Γιάννη Βερμισσώ

Η επιβολή της ασφάλισης με την έννοια της υποχρέωσης είναι ένα θέμα που προβληματίζει. Και αυτούς που το σκέπτονται και αυτούς που το επιβάλλουν.  Γιατί όμως τίθεται ένα τέτοιο θέμα; Γιατί υφίσταται; Διότι υπάρχουν “περιοχές”, “πεδία” όπου δε μπορεί να αφεθεί στην διακριτική ευχέρεια και να αποτελεί επιλογή του καθενός. Πώς θα ήταν άραγε η κατάσταση εάν στα οχήματα δεν υπήρχε η νομοθετική υποχρέωση ασφάλισή τους. Μια αγορά, μια κοινωνία όπου τα ανασφάλιστα θα κυριαρχούσαν και τελικά ποιος με ποιόν τρόπο, και ποιες διαδικασίες θα ρύθμιζε τα όσα ατυχήματα συνέβαιναν. Ποιος θα αποζημίωνε, πως θα επιλύονταν οι υποθέσεις στα δικαστήρια και πόσο θα στοίχιζαν όλα αυτά στην κοινωνία, στο δικαστικό σύστημα, στις εταιρείες και στους πολίτες;

Γι΄αυτό και η λύση ήλθε μέσα από την νομοθέτηση της υποχρέωσης να ασφαλίζεται το κάθε όχημα. Και παρόλα αυτά σε όλο τον κόσμο ακόμα υπάρχουν ανασφάλιστοι που προκαλούν προβλήματα.

Σήμερα το θέμα που κυριαρχεί,  στο πλαίσιο της ρύθμισης των πραγμάτων σε ευρωπαϊκό και εθνικό επίπεδο, είναι το πώς μέσω της ιδιωτικής ασφάλισης θα μπορέσει να στηριχθεί το κράτος και οι πολίτες στην περίπτωση που θα χρειαστεί να δοθούν μαζικές αποζημιώσεις όπως για παράδειγμα σε περιπτώσεις καταστροφικών συμβάντων που πλήττουν περιοχές και μεγάλο αριθμό πολιτών.

Η υποχρεωτικότητα σε αυτές τις ασφαλίσεις-περιπτώσεις- όπως και στα οχήματα συνιστά μιά απόφαση όπου μέσω των ιδιωτών -ασφαλιστικές εταιρείες- το κράτος επιχειρεί  να αποδώσει μέσω μιας συλλογικής προσέγγισης όφελος και στήριξη που συντελούν στην κοινωνική ισορροπία.

Δεν είναι επιβολή μέτρων εισπρακτικών που θα εκληφθούν ως χαράτσι αλλά επιβολή μέτρων που συμβάλλουν στο κοινό καλό. Γι΄αυτό και σε άλλες ευρωπαικές περιπτώσεις έχει εφαρμοστεί σε μεγάλο βαθμό και με νομοθετικές παρεμβάσεις η υποχρεωτικότητα κάποιων ασφαλίσεων.

ΣΔε αυτό το πλαίσιο σήμερα και στην Ελλάδα αρμόδιοι συζητούν επί αυτών σκοντάφτοντας βέβαια ακόμα, σε ιδεοληπτικά αναχώματα τα οποία και δεν έχουν έως σήμερα βοηθήσει την κοινωνία και την οικονομία η οποία έχει επιβαρυνθεί δυσανάλογα με τις δυνατότητές της σε πολλές περιπτώσεις καταστροφών έως σήμερα.

Μια νέα αντίληψη, τελικώς θα συντελέσει στην πρόοδο και θα ωθήσει την ελληνικής κοινωνία σε νέα επίπεδα διαβίωσης.