Υποχρεωτική -υπό όρους- η ασφάλιση νέων κτιρίων για φυσικές καταστροφές σε ζώνες υψηλού κινδύνου

Χωρίς αλλαγές και με βάση τον αρχικό του σχεδιασμό κατατέθηκε στη βουλή το νομοσχέδιο του υπουργείου Περιβάλλοντος για “Εθνικό Κλιματικό Νόμο” το οποίο και εισάγει την υποχρεωτική ασφάλιση στα νέα κτίρια που βρίσκονται σε ζώνες υψηλής τρωτότητα από την 1η Ιανουαρίου 2025

Τι προβλέπεται:

Άρθρο 23 – Ασφάλιση κινδύνου από την κλιματική αλλαγή

Από την 1η Ιανουαρίου 2025 τα νέα κτίρια που βρίσκονται σε ζώνες υψηλής τρωτότητας υπό την έννοια της παρ. 2 ασφαλίζονται υποχρεωτικά. Η ύπαρξη ασφαλιστηρίου συμβολαίου αποτελεί προϋπόθεση για την ηλεκτροδότηση του κτιρίου.
Ως ζώνες υψηλής τρωτότητας θεωρούνται οι περιοχές που βρίσκονται:

α) Σε γεωγραφικές ζώνες υψηλής πιθανότητας πλημμύρας όπως αποτυπώνονται στους χάρτες επικινδυνότητας πλημμύρας της περ. γ’ της παρ. 3 του άρθρου 5 της υπό στοιχεία Η.Π.31822/1542/Ε103/20.7.2010 κοινής απόφασης των Υπουργών Εσωτερικών, Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης, Οικονομικών, Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας, Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων και Προστασίας του Πολίτη (Β’ 1108) και εμπίπτουν στο σενάριο πλημμύρας υψηλής πιθανότητας,

β) πλησίον δασικών περιοχών που χαρακτηρίζονται από υψηλό κίνδυνο πυρκαγιάς. Οι περιοχές αυτές καθορίζονται με απόφαση του οικείου Γενικού Διευθυντή Δασών, λαμβάνοντας υπόψη το είδος της δασικής βλάστησης, την πυκνότητά της, την απόσταση από τα κτίρια και τις κλιματολογικές συνθήκες της περιοχής».

Επίσης στην σχετική αιτιολογική έκθεση επισημαίνονται τα εξης:

«Με το προτεινόμενο άρθρο, προκειμένου να περιοριστούν οι οικονομικοί κίνδυνοι που απορρέουν από την κλιματική αλλαγή, θεσπίζεται η υποχρεωτική ασφάλιση όλων των νέων κτιρίων που βρίσκονται σε ζώνες υψηλής τρωτότητας, από την 1η Ιανουαρίου 2025, ενώ διευκρινίζεται ότι, ως ζώνες υψηλής τρωτότητας, θεωρούνται οι περιοχές που βρίσκονται σε ζώνες υψηλής πιθανότητας πλημμύρας, καθώς και οι περιοχές που βρίσκονται πλησίον δασικών περιοχών που χαρακτηρίζονται από υψηλό κίνδυνο πυρκαγιάς, όπως οι περιοχές αυτές καθορίζονται με απόφαση του οικείου Γενικού Διευθυντή Δασών».